Op mijn school zitten 1400 kinderen, en ik heb het gevoel
dat ik ze in de vakantie alle 1400 tegenkom. Of beter, ze komen mij tegen, want
ik herken ze vaak niet eens. Ze worden in zo’n lange vakantie volstrekt
onherkenbaar, ze zijn in alle richtingen gegroeid, flaneren in badkleding en
zien vijftig tinten bruin. Meestal weet ik ook niet meer hoe ze heten, maar dat
hindert niet. Het gaat zo: ik hoor een stem, ‘hallo meneer!’, ik kijk om, roep
hoi en dag, steek joviaal mijn arm in de lucht, en dat was het.
Soms echter kom
ik in de problemen. Ik sta bijvoorbeeld bij de kassa van V&D, de kassière
begroet mij hartelijk: ‘Dag meneer Van der Werf.’ Ik herken haar gezicht, het
is een leerling met een zomerbaantje. Of is het een oud-leerling? Ik vraag hoe
het werk haar bevalt, ze vertelt het een en ander, zegt dan ineens ‘Weet u eigenlijk
hoe ik heet?’ Achter mij staan twee dames. Ze hebben alles gehoord. Ze kijken
verwachtingsvol: Ja, weet hij het? Zou hij het weten?
Afgelopen week liep ik met mijn zoontje door de stad, het
was warm, we aten een ijsje. We liepen Hakan en Yasin tegen het lijf. Ze aten
hamburgers. Hakan en Yasin zitten in vier havo, of vijf, ik weet het niet meer,
want ze zijn allebei blijven zitten, maar in verschillende schooljaren. Hun
namen ken ik in ieder geval, maar daar heb je in hun geval niets aan, want het
is een volstrekt identieke tweeling. Al vanaf de brugklas vragen de pestkoppen iedere
keer dat ik ze tegen het lijf loop of ik weet wie Hakan is en wie Yasin. En dat
weet ik niet. Haast niemand weet dat. ‘Jullie zijn allebei lelijke Turken, punt
uit’ zeg ik dan. Ze kunnen dat van mij hebben, want ik koop ieder jaar op de Actiedag
een hele berg zelfgebakken, moddervette en oneetbare Turkse oliebollen van ze.
Dit keer was ik eigenlijk wel in mijn nopjes dat ik ze tegenkwam, want mijn
zoontje droeg een shirt van Fenerbahçe – in mijn ogen toch een respectabele
Turkse voetbalclub. We spraken over het mooie weer en over hoe lang de vakantie
nog was. Daar bleef het bij. Over het voetbalshirt werd niet gesproken.