vrijdag 3 mei 2013

Gymleraren (Trouw Column 1 mei)


De Koningsspelen hebben het maar weer eens aangetoond: gymleraren kunnen goed organiseren en spelletjes bedenken. Van slecht weer raken ze niet van hun stuk. Organiseren, spelletjes bedenken en omgaan met slecht weer zijn mijn zwakke punten. Het is soms maar goed dat er gymleraren zijn.

In Annie Hall zegt Woody Allen iets lelijks over gymleraren: ‘those who can’t, do teach, and those who can’t teach, teach gym.’
Ik zou het Woody Allen wel eens willen horen zeggen ten overstaan van onze zeer populaire gymleraren, in de koffiekamer. Daar zitten zij met zijn allen, in trainingspak, op de diepe, L-vormige doorzitbank. Nou, zeg het maar Woody, wat had je op je lever?

Ik ken collega’s die het groepje gymleraren bedreigend vinden, ze zijn bang dat ze er niet ongeschonden langs komen in de ochtend. Als ze je aanspreken moet je snel en dodelijk zijn als een Poolse spits. Je hebt wel eens een nieuweling met teveel zelfvertrouwen die zich voor die bank posteert, de bril rechtzet, zijn ruitjesoverhemd in zijn broek stopt, en zegt: ‘zo, lekker actief hier, die gymdocenten!’ Een minuutje later heeft hij spijt. Spijt dat hij het gezegd heeft, dat hij een ruitjesoverhemd aan heeft, en dat hij deze baan heeft aangenomen.

Het begrip ‘dynamische persoonlijkheid’ kan je ineens begrijpen als je gymdocenten ziet dollen met elkaar. Die sterke band hebben ze gesmeed door samen leuke dingen te doen. Voor hen zijn leuke dingen sportieve of dwaze dingen die bij andere docenten tot ernstige blessures zouden leiden, zoals waterskiĆ«n, freestyle fietsen, paragliden, en andere mogelijke doodsoorzaken.

Wat ik zeer waardeer in gymleraren: ze mopperen niet over leerlingen. Andere leraren worden doodmoe van leerlingen, en dat zeggen ze ook dikwijls in de koffiekamer. Ik begrijp dat wel, maar toch is het een beetje als een stratenmaker die zegt dat hij moe wordt van al die stenen. Het heeft iets, ja, Woody-Allen-achtigs.

Gymleraren klagen niet. Als ze problemen hebben met een leerling zetten ze hem derde honk of laten ze hem speervangen. Daarna wordt er gelachen en op schouders geslagen. Die manier van doen maakt dat ze een goede verstandhouding hebben met hun leerlingen. Bij een gymleraar kan je uithuilen, je kan mopperen over die zuurpruim van Wiskunde en die heks van Frans. Je kan met ze over voetbal lullen zonder dat je aan ironie hoeft te doen. Wij, gewone stervelingen die nooit zo cool als gymleraren zullen zijn, en die ook niet kunnen organiseren en spelletjes bedenken, moeten ons maar troosten met de woorden van Woody Allen. Of hij gelijk heeft? Ik zeg niets. Ik moet binnenkort weer langs die L-vormige doorzitbank lopen. Als het geen vakantie was, had ik dit stukje niet eens durven plaatsen.

19 opmerkingen:

  1. M. van Zwicht5 mei 2013 om 10:12

    "Precies zo is het" of "herkenbaar" zijn woorden die voor mij slaan op het bovenstaande artikel. Maar niets van dat alles kan tippen aan het woord "bedankt" want dat overheerst toch wel na het lezen van deze ode aan mij en al mijn collegae. Bedankt Gerwin, bedankt voor het waardig maken van ons vak!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. www.ludiekesportverhalen.blogspot.nl Is het verhaal over het WK Apenkooi ook herkenbaar? Geschreven door JTMG Wolters, docent CIOS Sittard

      Verwijderen
  2. Prachtig stuk! Het beeld van de buitenwereld over dit vak is zo bekrompen, leuk om te zien hoe de mensen die er dichter bij staan dit toch anders ervaren!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Jessica Hazenoot8 mei 2013 om 13:54

    Beste Gerwin,

    Erg leuk om dit stuk te lezen, geschreven door mijn 'oude' muziekleraar. Blij met de gymleraren destijds en trots dat ik er zelf ook een ben geworden!

    p.s. De muzieklessen mochten er zeker ook zijn :)

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Ha Jessica, wat geweldig! Succes! Je was trouwens ook altijd goed in muziek!

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Mooi artikel en inderdaad heel herkenbaar. Ik zeg altijd, als mijn collega's bij mooi weer jaloers zijn, omdat wij lekker buiten mogen lesgeven: "Je moet op jonge leeftijd de juiste beroepskeuze maken" ;)

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Ben zelf geen gymleraar, maar kan van zeer nabij beoordelen dat de tendens van dit schrijven correspondeert met mijn waarnemingen: ze zijn snel van geest, fexibel, creatief en buitengewoon communicatief, waardoor ze snel een goede connectie hebben met de leerling, die wordt uitgedaagd iets sportiefs te laten zien. Veelal lukt dat: heel mooi om te zien!

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Leuk!
    En helemaal waar?

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Erkenning is heerlijk, helemaal vanuit dit perspectief geschreven.

    uk om te zien dat het is geschreven door een muziek docent, ook hij ziet de "melodie" van het van LO.

    BeantwoordenVerwijderen
  9. De schrijfstijl is leuk, de inhoud natuurlijk waardeloos. Het staat vol met drogredenen en generalisaties als "gymleraren mopperen niet over kinderen". Crap, crap, megacrap...

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Het is een column, mijn beste, een column, geen opiniestuk. Anoniem bekritiseren vind ik trouwens niet zo kies.

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Ik ben leraar LO in opleiding, en ik vind het echt een leuke colum, gaf me even wat extra energie om mijn stageverslagen af te maken.
    En in de sectie waar ik stage loop mopperen ze echt niet over de kinderen, en ik zelf leer op school ook hoe je met lastige leerling om moet gaan, dat maakt het vak juist wel leuk. Vind ik dan. Alleen maar kinderen die luisteren? Saai naar mijn idee

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Leuk geschreven. Sommige columns lezen als een horoscoop, voor wie het betreft ziet er allerlei waarheden in, ook als het niet de echte waarheid is. Dit blijkt ook uit de reacties van lo-docenten op dit stuk (nog nooit van zelfreflectie gehoord?). Eigenlijk zou iedere docent zich moeten herkennen in deze column (lo-docent of niet). Onze leerlingen verdienen dat!

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Erg leuk geschreven! Heb hem weer met plezier gelezen :)

    BeantwoordenVerwijderen
  14. Superleuk geschreven! Ik had hem al eens gedeeld op mijn facebook en daarna ben ik ook gaan bloggen over sport, maar dan met een ludieke twist! www.ludiekesportverhalen.blogspot.nl Is het verhaal over het WK Apenkooi ook herkenbaar? Geschreven door JTMG Wolters, docent CIOS Sittard

    BeantwoordenVerwijderen
  15. Superleuk geschreven! Ik had hem al eens gedeeld op mijn facebook en daarna ben ik ook gaan bloggen over sport, maar dan met een ludieke twist! www.ludiekesportverhalen.blogspot.nl Is het verhaal over het WK Apenkooi ook herkenbaar? Geschreven door JTMG Wolters, docent CIOS Sittard

    BeantwoordenVerwijderen

trailer "Een Onbarmhartig Pad"