maandag 11 januari 2010

Belangrijk en nederig werk

Er loopt een man door mijn huis.

Het is een vriendelijke man, maar hij loopt wel door mijn huis. Hij is ruim in de vijftig, hij ruikt niet raar, hij stampt niet als hij loopt, en hij heeft zo’n krans van pluizig grijs rond zijn oren. Hij zegt ‘u’ en hij bedankt mij twee keer voor de koffie. Een fijne man, alleen, hij is de hele tijd overal, en dus kom ik tot niets. Daar gaat mijn vrije dag! Het lijkt mij ongepast om boven de krant wat te niksen terwijl hij, een oudere man, aan het werk is. Ik veins allerhande bezigheden in de keuken, in de slaapkamer, zelfs in de schuur waar het bijna vriest. In huis is het anders ook kil, want de man repareert de verwarming, er moet een nieuwe knop op een radiator en de ketel moet schoongemaakt. Ik begrijp best dat de kachel dan uit moet, anders brandt hij zijn handen of zoiets, of het wordt een knoeiboel.

Ik heb hem gezegd dat hij moet uitkijken dat hij zijn hoofd niet stoot tegen de plafondbalk waarachter de ketel zich bevindt. Verder weet hij zelf wel wat hij moet doen denk ik. Die indruk wekt hij in ieder geval wel, want hij banjert niet willekeurig wat door mijn huis, hij loopt omzichtig maar doelgericht, draait aan de kranen en de verwarmingsknoppen. Mij rest niets anders dan te doen alsof zijn geloop mij volstrekt onberoerd laat. Ik besluit de stoep sneeuwvrij te maken, maar als ik buiten kom zie ik dat mijn vrouw dat gisteren al gedaan had. Ik kan geen ander klusje meer verzinnen dat de indruk zal weten te wekken even belangrijk en tegelijk even nederig te zijn als het repareren van de verwarming. Dan maar een stukje typen. Het ongemak van die man in huis geeft mij stof genoeg.

Even denk ik dat ik zal schrijven over de kilte in mijn woonkamer: “een klem die mij gevangen houdt in mijn lethargie,” of over de onrust “die mijn gedachten in een vijzel tot pulp maalt” maar ik vind het allemaal even bespottelijk en overdreven. Ik vraag mij af ik ooit nog in staat zal zijn zulke dingen te schrijven, fraai bombast als “voorparadijselijke modderpoelen” (Hannah van Munster) of quasi-onbedoelde grapjes als “kuchen als een motor bij koud weer” (Wieringa). Ik vraag mij af of dat door die man komt. Dat het door hem komt dat ik denk: schrijven is belangrijk en nederig werk. Net als lesgeven. Hij bedankt mij voor de derde maal voor de koffie, ik vraag of hij nog wil. Hij bedankt opnieuw. Ik wil vragen of hij vaker kan komen om een beetje door mijn huis te lopen. Ik weet niet of ik het durf, maar als hij het een vreemd verzoek vindt kan ik altijd nog een paar radiatorknoppen afbreken.

15 opmerkingen:

  1. 'Ik wens u veel personeel' waarmee direct aan dergelijke ongemakkelijke situaties wordt gerefereerd, lijkt hier van toepassing. Een tweeslachtig genoegen zo te lezen.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ik begrijp je gevoel. Genoegens zijn echter bijna altijd tweeslachtig, evenals ongenoegens.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Nooit zo aan gedacht.. Apart om te lezen dat je het zo ervaart. Ik heb altijd de neiging om een praatje met ze aan te gaan. Alsof ik anders laat zien dat ik niet geinteresseerd zou zijn in hen.. Hoewel ze dan meestal mijn vragen met ja of nee afdoen en verder gaan met hun werk.. Agh zo blijft het een speciaal gevoel als er iemand in je huis rondloopt die er eigenlijk niet hoort. Niet duidelijk wat je dan hoort te doen.

    liefs Lisette

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Praatje maken, tja, je hebt gelijk. Maar zo'n man heeft wel wat beters te doen denk ik dan. Niet alleen mijn kachel is stuk. ".. die er eigenlijk niet hoort", dat is een zeer adequate constatering, de kern van de zaak. Bedenk echter dat het allemaal wel een tikje overtrokken is he, wat ik schrijf!

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Ik heb ook al eens de Snoeck van de vroedevrouw laten kuchen...

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Kijk, daarom strijk ik nooit. Als er dan een Mannetje komt kan ik gaan staan strijken.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Ja, maar ik kan natuurlijk niet gaan strijken. Ik moet dus een schilderijtje ophangen ofzo, of doen alsof ik de pianostemmer ben die ook 'slechts op bezoek' is.

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Haha alsof ik niet door heb dat je altijd een tikje 'erbij doet'. Zo heb ik aardig wat herinneringen al.. Weet niet of jij hem nog kent, inspector clousseau..(als je het zo schrijft) Heel mooi hoe je die toen nadeed.. wederom a la Gerwin, net een 'tikje overtrokken'.

    x Lisette

    BeantwoordenVerwijderen
  9. @ Aik, ik kon hem verstaan, dus Schilders was het niet ;-)
    @ Lies, geen idee, was dat "there iz a bumb in the building"? of "does your dog bite?"

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Dat Leidse monteurs is nog wel te verstaan, moet je maar een uit Katwijk over de vloer krijgen. Dan heb je behalve het ongemak dat hij met zich meebrengt door in je huis te zijn (of breng jij het te voorschijn omdat hij toevallig langskomt?) ook nog eens dat je hem voor geen meter verstaat. Alsof het niet erg genoeg was dat je hem voor eenofandere reden maar blijft vragen of die koffie wil, moet je'm ook nog iedere keer vragen om zijn antwoord te herhalen... Of nog erger, omdat je'm al meerdere malen had gevraagd zijn antwoord te herhalen, maar "oh, ok." zeggen en weglopen alsof je een doel hebt.

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Kijk jij snapt waar ik het over heb. Lange tijd terug schreef ik een nachtmerrieachtig verhaal rond een groepje onverstaanbare schilders. http://www.trouwcommunities.nl/schrijf/zelf-schrijven/blogs/116/6654.html

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Bij mij is een verwarmingsknop stuk, maar ik durf nou niemand meer te bellen! :-)

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Als de knop lekt: schoteltje eronder. Als de radiator niet meer werkt: kamer afsluiten en dichtkitten. Wachten op de lente. Maar begrijp me niet verkeerd, ik knapte dit keer (uiteindelijk) juist op van die meneer in huis.

    BeantwoordenVerwijderen
  14. Gerwin, het was 'ze bumb' maar wel met matchende regenjas en hoed.. waar je die toen vandaan haalde weet ik ook nietmeer.
    En sinds wanneer is Kattuks zo moeilijk te verstaan.. geen problemen mee, vind het juist heerlijk als ze plat praten haha

    x lisette

    BeantwoordenVerwijderen

trailer "Een Onbarmhartig Pad"