zaterdag 15 december 2018

De waarheid over de Eindejaarsborrel

Er was zomaar een hoop te doen over de eindejaarsborrel van uitgeverij Atlas Contact. Nu ja, een hoop te doen is sterk uitgedrukt. Er was een storm in een borrelglaasje. De wereld der letteren is een parallel universum met borrels, stormen, opschudding, ruzies en prijzenfeestjes waar de rest van de wereld geen weet van heeft. Op de website Tzum wordt dagelijks verslag gedaan van de voorvallen in dit onbekende universum, dus ook van dit voorval op de borrel van Atlas Contact.

Wat is er gebeurd? 

Welnu, na een korte toespraak waarin hij enkele mensen vergat te noemen kondigde de directeur componist Merlijn Twaalfhoven aan. De componist droeg een geel hesje. Hij sprak met geestdrift over ‘verbindende verhalen’, en ik werd ineens heel bang voor die geestdrift. Toen ging hij dirigeren en ik werd nog banger. Er gebeurde niets, precies waar ik bang voor was. Toen werd er zachtjes op glazen getikt, op een knie geslagen, gezoemd. Ook daar was ik bang voor, dat dat zou gebeuren, dat halfslachtige meedoen. Ik ging ook zoemen. Een laffe daad, want als je zoemt kan niemand iets aan je zien. Al zoemend redde ik mijn eigen smoel én dat van die arme componist. Ik wil altijd iedereen gezichtsverlies besparen, dit is werkelijk een van mijn slechte eigenschappen.

Enfin, iedereen schaamde zich, net als ik. Zelfs Freek de Jonge schaamde zich, hij schuilde achter een wandje, vlakbij de bar. De schaamte was niet te vermijden, zij spreidde zich over ons uit als koude lucht. Op het eind maakte alleen Twaalfhoven nog muziek (altviool), met een Aziatisch meisje dat ineens opdook en een vreemd rietinstrument bespeelde dat wel mooi klonk. Ik denk niet dat hij het zelf allemaal een groot succes vond, maar een mislukking zou hij het niet vinden, daarvoor leek hij mij te blijmoedig en vastberaden. Hij had ons toch maar mooi verbonden in schaamte.

Dat was alles. Er zijn geen filmpjes op YouTube. Als iedereen heel dronken was geweest was het vast een leuk muziekstukje geworden, of een fijne knokpartij met heel veel filmpjes. Misschien is dat de kern van het probleem: niemand wordt meer heel dronken op zo’n borrel, iedereen gaat op tijd naar huis.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

trailer "Een Onbarmhartig Pad"