geen geluid nu
luister hoe de verf
van het paneel brokkelt
hoe het zijden doek zich schikt
als een plas op de vloer
ik moet denken aan je handschrift
hoe mooi jij schrijft ook zonder papier
geruisloos in de lucht
met een sigaret
we kunnen zeggen dat alles licht is
dat het voor een afscheid nog niet vroeg genoeg is
en we drinken nog een glas
zo zou jij het doen
grote woorden passen jou
zoals te dure schoenen
geloof hoop en liefde
die drie maar de grootste is de drank
die des avonds komt als je alleen bent
wacht, we doen alsof er nog tijd is
dan gaan wij nog een keer naar Parijs
vertel je je verhalen voor de laatste keer
je vertelt van Camille Claudel en Rodin
aan je hofhouding
de leerlingen luisteren en tekenen
ze doen dat voor jou
heb ik je dat wel eens verteld
daarna gaan wij oesters eten in La Procope
we heffen het glas en drinken op de baas
want die betaalt al weet hij het nog niet
en we lachen maar betalen natuurlijk
alles gewoon zelf
en o ja, je rookt
gauw nog een sigaretje
in schitterende stijl
de zorg uit je gezicht
dan is het tijd, ik houd je vast
te kort en halfhartig
want je lijkt van gips en gerookt glas
ik weet hoe dat komt
je moet straks terug naar je droom van
geloof hoop en liefde
en de grootste zal de drank zijn
die kruipt des avonds in alle hoeken van je eenzaamheid
vult kelders waar geen mens meer bij kan
maakt alles mogelijk
op een ding na
dat je nog hier bent
Zucht!
BeantwoordenVerwijderendankjewel Gerwin voor deze mooie woorden....
BeantwoordenVerwijderenPrachtig Gerwin
BeantwoordenVerwijderenZo jammer dat ze dit niet meer kan lezen...
Ik ben diep geraakt door het verlies.
BeantwoordenVerwijderenHopelijk verzachten de fijne herinneringen de pijn snel.
Pascale Moning
Gerwin,
BeantwoordenVerwijderenik ben echt diep ontroerd door je mooie woorden; je hebt letterlijk bijna alles over haar opgeschreven wat tot mijn sterkste herinneringen behoort. vind het verschrikkelijk dat ik door werk in het buitenland dinsdag niet op passende wijze afscheid kan nemen.
gecondoleerd en sterkte, en blijf vooral zo prachtig schrijven.
-Maartje de Man
Beste Gerwin,
BeantwoordenVerwijderenAnnemiek en ik zaten samen op de 1e graadsopleiding tekenen in Amsterdam 1978-1982. Toen kon ze ook al prachtig schrijven met rook. Ze was een indrukwekkende persoonlijkheid, met wie ik ontzettende lol heb gehad. In later jaren zijn we elkaar uit het oog verloren. Ik schrok van de overlijdensadvertentie. Door je ontroerende gedicht begrijp ik dat aan haar dood een diep leed ten grondslag ligt. Ik wens haar vrienden en nabestaanden veel sterkte.
Jeanine Otten
Gerwin,
BeantwoordenVerwijderenOok ik heb met Annemiek op de Amsterdamse Academie van Beeldende Vorming gezeten.
De laatste keer dat ik haar zag was ze op de Uitmarkt met haar ex.Ze waren net in Italie geweest en Annemiek was stralend en bruisend van energie zoals ze meestal was vroeger.Wat erg dat zo'n inspirerend en mooi mens zo eenzaam is geworden.Ik wens iedereen sterkte die van haar gehouden heeft.
Josje Crince le Roy
Beste Gerwin,
BeantwoordenVerwijderenWat een pijnlijk verlies van zo een bijzonder warme, liefdevolle, creatieve vrouw en enthousiasmerende lerares. Mooie woorden die precies bevatten wat ook ik denk en voel. Mijn liefde voor schilderen, kunst en Rodin in het bijzonder dank ik aan haar. Zij heeft mijn leven verrijkt en zelfs na mijn tijd op het Rijnlands een plek geboden om van gedachten te wisselen over het leven met zijn hoogte- en dieptepunten. Veel sterkte de komende tijd. Ik zal haar missen.
Daria Valerio
Hee Gerwin,
BeantwoordenVerwijderenJeetje, ik wist niet dat je naast muziek nog zo'n passie had. Wat mooi! En wat heb je Mevrouw van den Berg mooi geportretteerd. Op 55 jarige leeftijd is het nog veel te vroeg om te sterven, maar wat een leed kan er achter een glimlach zitten. Ik hoop dat ze hierboven oprecht kan glimlachen en dat het leed weggenomen is.
Ook jij veel sterkte met dit plotselinge verlies.
Liefs, Kaylee
!!!!!!!!!!!!!!!!!!
BeantwoordenVerwijderenWat spijt het mij ontzettend dat ik van Annemieks dood moet lezen. Niets vermoedend op een zaterdagavond surfend.
Ik herinner mij een tekenlokaal vol van leven, kerstshows waar niks te gek was, energie en enorme hoeveelheden enthousiasme. Een luide hoge en onmiskenbare stem als ze je naam door de gang riep.
Heel veel sterkte jullie allen, voor dit waarschijnlijk niet te vullen gat van verlies.
Ik geloof niet. En vanavond steek ik een kaarsje aan. Ik zal denken aan Annemiek. Wat een verlies.
Philip Habing.
Ik kom net terug uit Rome en Vaticaanstad. Annemieke van den Berg was de docent die mij ontelbaar veel heeft geleerd over de kunst die ik daar heb mogen zien. Ik heb vaak aan haar gedacht tijdens de vakantie in Italië en ben haar nog steeds dankbaar voor de geweldige lessen op school.
BeantwoordenVerwijderenFarah