Revolutie!

Er hangt iets in de lucht, het broeit, zindert, snuift, de hemel lijkt rood te kleuren. Het begon met gemor, in den beginne is er altijd het gemor, daarna werd voorzichtig aan de Haagse Poort gerammeld, maar nu is de geest uit de fles. Ineens komen schooldirecteuren en meedenkende ouders uit alle hoeken en gaten van het land met brutale initiatieven voor onderwijsvernieuwing. Men laat zich niet meer zomaar terug het hok in jagen. Het kabinet wilde een participatiesamenleving. Die kunnen ze krijgen potdorie.

In NRC: een bericht over een school in Drunen, waar kinderen aan hun eigen ouders gekoppeld worden voor de taalles. Een-op-een begeleiding. Sympathiek idee. Die Brabantse ouders kunnen best een extra taallesje gebruiken.

Dan Trouw, waarin filosoof Sebastien Falkenberg klaagde dat hij van Den Haag niet méér mag betalen dan de vastgestelde ouderbijdrage, teneinde zijn kind in een kleiner klasje te krijgen. Wil hij lekker participeren, wordt hij teruggefloten! Kleine klassen voor wie er geld voor over heeft, grote klassen voor armoedzaaiers. Hij schrijft: ‘Mammoetklassen voor weinigen, dat is toch altijd ‘tien keer beter dan mammoetklassen voor iedereen?’

Een dag later barstte het mediacircus los rond Eric van ’t Zelfde, de bedenker van de ‘Superschool’ voor leerlingen van 2 tot 18. Je zag het meteen: deze man gaat het voor elkaar krijgen, dit is een gedreven doener, een stoomlocomotief, een man die onverschrokken tegen gesloten deuren blijft beuken. Hij had ministerambities. ‘Wat hebben wij in Nederland met het onderwijs gedaan?’ riep hij, en ik mompelde het als vanzelf mee. Wat een lef! Toen sloeg de twijfel toe. Het begon bij het hoge hek om die school. Ik dacht, ja, het is een plan voor jouw school, in Rotterdam-Zuid. Een sterk plan dat ver uitsteekt boven het lieve gekruidenier in Drunen of de lompe zelfzucht van Falkenberg. Maar ook niet vrij van opportunisme. Want waar moeten die zestig weggestuurde leerlingen naartoe? ‘Onderwijs is een recht’ zei hij, ‘maar dat recht kan je verspelen.’ Met dat laatste ben ik het hartgrondig oneens. Ik hoop niet dat hij minister wordt zolang hij dat vindt. 

Maar goed, ik werk in Oegstgeest, ik wil geen hek, ik wil een open school, en zie liever goede muzieklessen dan nog meer taal en rekenen in het basisonderwijs. Hoeveel lef moet je eigenlijk hebben om je uit te spreken voor een school met driedubbele uren voor muziek en toneel? Om filosofie in te roosteren in plaats van een extra rekenles?

Wie weet. Er hangt iets in de lucht.