Wat je kan doen op de Veluwe

Wij waren nog een paar dagen op de Veluwe. Op de Veluwe kan je van alles doen. Je kan bijvoorbeeld “Met de huifkar op avontuur”, zoals ik op een glimmende folder las. Nu zijn “huifkar” en “avontuur” twee dingen die ik niet zo snel met elkaar in verband breng. Huifkarren zijn voor mij doorgaans obstakels van formaat die je moet zien te ontwijken, die doodenkele keer dat je zin heb om met de motorfiets een stukje off-the-road te gaan. Ik ben een voorzichtig mens. Als je met je scheurijzer zo’n paard op hol jaagt wordt de huifkartocht alsnog een avontuur, en diep in hun hart willen die huifkartoeristen dat helemaal niet. Want dat zijn ook voorzichtige mensen. Eigenlijk is de Veluwe een reservaat voor voorzichtige mensen. Je moet wel heel diep gaan om je op de Veluwe een buil te vallen, heel diep, bijvoorbeeld ’s nachts als de zwijnen fourageren op blote voeten door het bos banjeren. Maar dat mag helemaal niet, ’s nachts het bos in. ’s Nachts hoor je in je bed te liggen met twee handen boven de lakens.

Je kan geweldig fietsen op de Veluwe. Eindeloos fietsen. Er komt namelijk nooit een einde aan dat bos en die hei. Ik heb iemand horen zeggen dat er nog stukken bos liggen die uitgestrekter zijn dan de stad Zwolle. Groter dan Zwolle. Ik vind zoiets onvoorstelbaar. Gelukkig zijn er genoeg leuke eettentjes op de Veluwe. Ze heten “Berg en Dal”, “Bos en Hei”, “Berglust” en “Boslust” (“Dallust” en “Heilust” heb ik niet gezien). Verder krijgt de lust op de Veluwe weinig kans, sterker nog, de lust is er geheel uitgebannen. Dat komt natuurlijk door de gereformeerde geest die er waait, hoor ik u zeggen, maar dat vind ik onterecht. Je kan het geloof niet overal de schuld van geven. Het komt door de pannenkoekhuizen. Alles wat er te eten is, wordt aangeprezen met “gemaakt volgens grootmoeders recept”. Oma moet zich ertegenaan bemoeid hebben, anders lusten ze het op de Veluwe niet. Kijk, als oma zich met alle vormen van lust gaat bemoeien gaat het natuurlijk fout. Een pannenkoek “Biena Lazarus” is het spannendste wat er op de skailederen kaart staat. Pannenkoek Biena Lazarus is een pannenkoek met boerenjongens én boerenmeisjes. Een pannenkoek Biena Lazarus na een fikse huifkartocht. Dat overleeft een westerling natuurlijk niet.

Je kan ook heerlijk slenteren door de dorpjes. Elspeet, Uddel, Speuld, Stroe, noem de paradijsjes maar op. Je kan je er vergapen aan de perfect onderhouden vrijstaande gezinswoningen en de aangeharkte tuinen. Je moet hier letten op de details. Een dakkapel waarvan de lak wat dof is geworden, een auto die een wieldop mist, een droogmolen waar was aan hangt die al lang droog is: vege tekens, daar wonen onvoorzichtige mensen die erom vragen over de tong te gaan. Achter die details gaan grote drama’s schuil. Wat is het heerlijk daarover te fantaseren!

Van alles kan je doen. Je kan moeflons zien, in de vroege avond als de huifkarren zijn afgetuigd, en als je goed kijkt en geduldig bent. Je kan er uren lopen, en als je geluk hebt legt je dochtertje haar hand in de jouwe, je voelt die hand en je vraagt je af of zij zich jouw hand later zal herinneren. Ze vraagt wanneer die bomen nou eens ophouden en jij zegt ssst en dan steekt er een zwijnenfamilie het pad over.

Je moet wel voorzichtig lopen, anders zie je en voel je niks.