Ware grootte (versje)

Het zeiljacht past tussen mijn wijsvinger en duim

Als ik een oog sluit, verdwijnt de baai achter mijn koffiemok

Maar de scheur in het hout van de dukdalf is een kloof 

zo een waar je maar beter niet in kan vallen

Zet ik een stap achteruit, dan ben ik groter dan de boot

Voor de meeuwen op de reling

Zo wordt een groot succes een bagatel

Zo worden enorme woorden klein

Zo word ik een schaalmodel

Soms is het fijn, soms is het klote:

Er bestaat niets van ware grootte