dinsdag 5 mei 2009

Ware grootte (versje)

Het zeiljacht past tussen mijn wijsvinger en duim
Als ik een oog sluit, verdwijnt de baai achter mijn koffiemok
Maar de scheur in het hout van de dukdalf is een kloof 
zo een waar je maar beter niet in kan vallen

Zet ik een stap achteruit, dan ben ik groter dan de boot
Voor de meeuwen op de reling
Zo wordt een groot succes een bagatel
Zo worden enorme woorden klein
Zo word ik een schaalmodel

Soms is het fijn, soms is het klote:
Er bestaat niets van ware grootte



3 opmerkingen:

trailer "Een Onbarmhartig Pad"