De Asfaltvreter

Een motorfiets heeft veel voordelen. Bijvoorbeeld, als je ergens op de motor naartoe gaat werp je iedereen een aanknopingspunt voor een gesprek in de schoot. Echt opwegen tegen het ongemak doet dit echter niet. Een ander voordeel kan ik zo snel niet bedenken, als het weer tegenzit waaien de voordelen uit mijn hoofd. Gisternacht schuilde ik een poosje onder de kap van een BP-station in Deventer. Ik tankte af en dronk een kop koffie. Op een motorfiets val je niet gemakkelijk in slaap, dat is een voordeel. Het is een takkenherrie, koud en de wind rukt aan je lijf. Probeer dan maar eens te dutten. Maar als je in slaap valt wacht de kaasschaaf je op, de frietsnijder, of hoe motorrijders de vangrail ook noemen. Ik dronk dus koffie.

Het werd droog en ik schroefde mijn oorpluggen weer in. Die pluggen, dat zijn een soort dikke blauwe wormen die je moeten beschermen tegen totaal gehoorverlies. Ik moet ze altijd een beetje vochtig maken om ze in mijn oren te krijgen. Meestal moet je er dan aan likken. Ik weet zodoende hoe belegen oorsmeer smaakt. Bitter. Nu hoefde ik niet te likken, want er lagen druppels regenwater op de tank. Ik rolde de plug erdoor en duwde hem in mijn gehoorgang. Op dat moment bedacht ik dat ik bij het tanken een scheut benzine had gemorst, en dat die kwistig over de tank had gestroomd.

Ik reed verder terwijl ik mij afvroeg hoe ik de benzinelucht uit mijn slakkenhuis moest krijgen als ik thuis kwam. Je duwt die pluggen namelijk bij voorkeur door het trommelvlies heen. Verder vroeg ik mij af wat het juiste moment zou zijn om aan mijn lieve vrouw te vertellen dat de boekpresentatie waar ik naartoe wilde in eh, Deventer was – want ik geloof niet dat ik dat gezegd had.

Soms denk ik dat ik verslaafd ben aan ongemak en trammelant. Het zou best kunnen. Maar het zou evengoed kunnen dat de avond in Deventer met Lammert Voos en de zijnen gewoon ruimschoots opwoog tegen de heisa. En als dat niet zo is, dan doen Voos' verhalen en gedichten dat wel. Voordat ik op de motor stapte las ik een paar regels. Dat doe ik altijd. Een voordeel van motorrijden is dat je die regels heel lang en eenzaam in je helm kan herhalen, tot ze bijna van jou zijn. Ik las iets over handen die gaan lijken op die van je vader.

Bij nader inzien, ik vind benzine eigenlijk wel lekker ruiken.