Fries, Fins, Amhaars (Column Trouw 16 mei)

Op het eerste gezicht vallen de overeenkomsten op. De tafeltjes, ruim een meter uit elkaar geplaatst, hoofden gebogen boven het werk - de aanblik van een illegaal naaiatelier, zonder geluid. En zonder illegalen. 

Deze leerlingen zijn al twee weken bezig. Zij zaten hier al toen heel Nederland vakantie vierde en de koning toezong. Tweede Pinksterdag? Geen genade. Op Hemelvaartsdag stond wiskunde op het programma. Je hoort ze nauwelijks klagen, deze leerlingen, gedreven internationals die over een jaar of tien onze wereld mogelijk ingrijpender zullen veranderen dan onze Hollandse kinderen. 

Deze week waren de examens Koreaans, Ests, Fins en Amhaars. Amhaars, voor uw informatie, is de officiële taal van Ethiopië. Vorig jaar waren er kandidaten voor Perzisch, Farsi en Hebreeuws –taal en literatuur. Het plaatst ons kernvak Nederlands, waar kandidaten worden afgescheept met een paar meerkeuzevragen en een samenvattinkje, en waar zo plichtmatig over geklaagd wordt (20.000 klachten), een beetje in perspectief.

Op het IB wordt iedere taal aangeboden op een hoger (moedertaal) niveau en op een standaard (taalacquisitie) niveau. Ook kan de leerling kiezen uit intensieve studie van de literatuur van een taalgebied of een mix van literatuur en spreek-, luister- en schrijfvaardigheid. Beste talendocenten in dit land, hoor ik u daar nu tandenknarsen, likkebaarden, kreunen van jaloezie? Diversiteit, en een centrale plaats voor literatuur – ziehier de pijlers van het IB. Deze week luisterde ik naar de meest recente TED-speech van onderwijsgoeroe Ken Robertson. Hij deed de volgende vaststelling: ‘education is not based on diversity, but on conformity.’ Dat mogen we ons hier aantrekken. Ik geloof dat het onderwijssysteem van het IB een aantal kabinetten voorloopt op het onze. Althans, ik hoop het. Ik hoop het vurig.