Ik zit in een enorme witte gymzaal die ik nooit eerder heb
gezien. Er zijn ook andere examenkandidaten, maar ik ken er niet één. Het hindert niet, ik heb het
volste vertrouwen in mijn kennis van de Wiskunde. De docenten ook, ze knikken
mij toe, ze hebben verwachtingen van mij. Ik sla het opgavenboekje open... het
is zacht en glad papier, het ruikt zoet.
De eerste vraag sla ik even over, en de tweede ook. Functies
en grafiekjes die ik niet meteen begrijp. Ik kijk er later wel naar. Ik laat
ruimte open op mijn antwoordenblad. Ik zet een 1 en een 2 in de kantlijn, en
halverwege de pagina een 3. Vraag drie heeft een lange inleiding. Het gaat over
een tegelpad dat moet worden aangelegd, en ik moet berekenen hoeveel tegels
nodig zijn. Eitje. Alleen brengt het feit dat het pad over een steile heuvel
loopt mij in de war. Het maakt toch niet uit voor de hoeveelheid tegels? O, er
zijn ook verschillende formaten tegels. En in allerlei kleuren. Die moeten in
een bepaald patroon gelegd worden. Ik denk verschrikkelijk lang na over de
vraag, kijk, de koffie is er al. Even achteroverzitten. Ik heb een paar
getallen op mijn antwoordenvel gezet, veel minder dan al mijn nadenkwerk
rechtvaardigt. Ik kijk op de klok. De helft van de tijd is verstreken! En ik
heb nog geen enkele vraag beantwoord! De paniek verlamt mij, ik kan nu helemaal
niet meer denken, ik raak de grip op de tegeltjes volledig kwijt...
Deze droom heb ik twee- of driemaal per jaar. Een vriendin
vertelde mij eens dat ze om de zoveel tijd examen economie moet doen, altijd
onder het strenge toezicht van prof. dr. Arnold Heertje. Een andere vriendin
loopt altijd naakt door de examenzaal. Fastfood voor psychologen, nietwaar? Mannen
vertellen zelden over hun dromen, maar dat wil niet zeggen dat zij ze niet
hebben. Integendeel. Het eindexamen schijnt een van de weinige onderwerpen te
zijn waar zowel mannen als vrouwen heftig over kunnen dromen. Hier is onderzoek
naar gedaan.
Niet iedereen zal zulke nachtmerries hebben, dus ook niet alle
examenkandidaten van nu. Sommige leerlingen ogen de laatste dagen zo relaxed
dat ik er een vakantiegevoel van krijg. Maar één
ding blijft overeind: examens appelleren aan een fundamentele angst, de angst
tekort te schieten. Daarom doen ze het zo goed in nachtmerries.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten